Γράφει ο Αντώνης Κ. Μουντάκης*
«Η Μαρία αφιερώνει στον σταθμό μας με πολλή αγάπη. Την ευχαριστούμε και ανταποδίδουμε». Οι παλαιότεροι θυμούνται με νοσταλγία την κλασική… ανταποδοτική ατάκα των «πειρατικών» ραδιοφωνικών σταθμών που μεσουρανούσαν τις δεκαετίες του ’70 (κυρίως) και του ’80.
Ήταν μια εποχή που ο κόσμος της Ελληνικής Επαρχίας είχε ελάχιστες διεξόδους ψυχαγωγίας και ενημέρωσης. Για την ακρίβεια μόλις δύο κρατικά τηλεοπτικά κανάλια (με πολλές σειρές και ελάχιστη ενημέρωση), τους παράνομους ραδιοφωνικούς σταθμούς (για μουσική ψυχαγωγία) και φυσικά τις τοπικές εφημερίδες που αποτελούσαν την βασική -για να μην πω την μοναδική- πηγή ενημέρωσης. Φυσικά, οι τοπικές εφημερίδες δεν πρωτοεμφανίστηκαν εκείνα τα χρόνια, απλά εδραιώθηκαν στη συνείδηση του απλού κόσμου λόγω του κύρους και της σοβαρότητας με την οποία αντιμετώπιζαν ευχάριστες και δυσάρεστες ειδήσεις στις τοπικές κοινωνίες. Άλλωστε, στην Επαρχία (Καλαμάτα) εκδόθηκε από τον Θεόκλητο Φαρμακίδη η πρώτη ελληνική εφημερίδα υπό τον τίτλο «Σάλπιγξ Ελληνική» (1η Αυγούστου 1821).
Εκατόν ενενήντα χρόνια οι τοπικές (επαρχιακές, ή –αν προτιμάτε- περιφερειακές) εφημερίδες δίνουν την δική τους ξεχωριστή μάχη για την όσο το δυνατόν καλύτερη ενημέρωση των πολιτών της Ελληνικής Περιφέρειας.
«Έμψυχα κωδωνοστάσια της χώρας», τις είχε χαρακτηρίσει ο σπουδαίος δημοσιογράφος, λογοτέχνης και θεατρικός συγγραφέας Σπύρος Μελάς: «Κωδωνοστάσια με χιλιάδες καμπάνες μέσα στα τόξα τους. Μικρές, γλυκόφωνες, βαρύτονες, βουϊστές ή βραχνές. Καμπάνες για χαρές και πανηγύρια. Καμπάνες για τα πένθη και τους καημούς μας. Καμπάνες συναγερμών και αναγκών, κινδύνων, παρακλήσεων, εκκλήσεων, κηρυγμάτων, διαγγελμάτων. Σήμαντρα πνευματικά όρθρων και μελαγχολικών εσπερινών. Καμπάνες για όλες τις αλήθειες, για όλες τις πλάνες, για όλους τους Θεούς και όλους τους ανθρώπους…».
Όχι, δεν έχω σήμερα τη διάθεση να παραδώσω μαθήματα ιστορίας, απλά ενημερώνω κάποιους ανιστόρητους εθνοπατέρες (και εθνομητέρες) της σήμερον για το πόσο απαραίτητες ήταν και είναι διαχρονικά οι τοπικές εφημερίδες για την Ελληνική ύπαιθρο. Εφημερίδες που στάθηκαν όρθιες ακόμα και μέσα στην τηλεοπτική και διαδικτυακή λαίλαπα της τελευταίας 20ετίας, στηριζόμενες αποκλειστικά στην αγάπη και την εμπιστοσύνη του αναγνωστικού τους κοινού. Είναι βέβαιο πως όταν αγαπάς αυτό που κάνεις, όταν καταθέτεις ακόμα και την ψυχή σου για να το πετύχεις δεν φοβάσαι ούτε τα τηλε-σκουπίδια, ούτε την διαδικτυακή αναρχία, ούτε ακόμα και τα –τρόπος του λέγειν- ανταγωνιστικά έντυπα της πρωτεύουσας. Ξέρετε, αυτά με τις νάυλον σακούλες τις γεμάτες dvd, βιβλία, ακόμα και κουπόνια για να πας να αγοράσεις από το Σούπερ Μάρκετ μπρόκολα!
Κι όμως, αυτοί οι δήθεν εκδοτικοί κολοσσοί, τα τελευταία χρόνια δεν ήταν τίποτα παραπάνω από γίγαντες με πήλινα πόδια, από βαρέλια δίχως πάτο. Απλά, ως τα καλομαθημένα ή κακομαθημένα (εσείς διαλέγετε) φερέφωνα της εκάστοτε εξουσίας επιβίωναν -παρ’ ότι ήταν μονίμως προβληματικά- γιατί κάποιοι κυβερνώντες έκαναν τα στραβά μάτια μήπως και εξασφαλίσουν την εύνοια τους.
Στον αντίποδα, οι περιφερειακές εφημερίδες, παρά το γεγονός ότι δεν τους χάρισε ποτέ κανένας τίποτα, στάθηκαν και στέκονται αξιοπρεπώς, ακόμα κι αν –συνήθως- οι ιδιοκτήτες τους δεν ανταμείβονται για την εξαντλητική εργασία που καθημερινά καταθέτουν.
Ωστόσο, το αλάνθαστο κριτήριο του ανθρώπου της Ελληνικής Επαρχίας δεν έπεσε ούτε αυτή τη φορά έξω. Οι περιφερειακές εφημερίδες κατέκτησαν μια θέση στην καρδιά τους, γιατί σ’ αυτές γράφουν και σχολιάζουν άνθρωποι «δικοί τους», που δύσκολα θα τους ξεγελάσουν, γιατί απλά οι εκδότες και οι δημοσιογράφοι είναι «κάποιοι σαν κι αυτούς».
Με χίλιες δυο θυσίες, εκατοντάδες εκδότες (που πάνω απ’ όλα είναι δημοσιογράφοι και όχι εργολάβοι δημοσίων έργων και ημέτεροι της κάθε εξουσίας) κράτησαν χρόνια τώρα ψηλά τη σημαία της σωστής και αντικειμενικής ενημέρωσης στην ύπαιθρο. Ακόμα κι αν πολλές φορές δεν είχαν την πολυτέλεια να κάνουν έστω και ολιγοήμερες διακοπές, ακόμα κι αν στους περισσότερους από αυτούς δεν… επιτρέπεται ούτε καν να αρρωστήσουν! Φυσικά, σκοπός μου δεν είναι να βάλω σ’ αυτό το άρθρο μου πινελιές «μελό», όμως η πραγματικότητα αυτή είναι, έστω κι αν κάποιοι βουλευτές δεν θέλουν (ή και αδυνατούν!) να την καταλάβουν. Δεν με εκπλήσσουν όμως, αφού οι περισσότεροι εξ’ αυτών… δεν ζουν ανάμεσά μας, δεν έπιασαν ποτέ τον παλμό της υπαίθρου, έστω κι αν πολλοί από αυτούς εκλέγονται εκεί.
Έτσι, λοιπόν, πορεύτηκαν στα δύσκολα χρόνια του έντονου ανταγωνισμού οι περιφερειακές εφημερίδες, χωρίς δεκανίκια και τεχνητές –κυβερνητικές- αναπνοές. Έτσι, έφτασαν στο να εκπαραθυρώσουν τα «μεγάλα» έντυπα της πρωτεύουσας από την Επαρχία και να στηθούν υγιείς τοπικές –συνήθως οικογενειακές- επιχειρήσεις.
Αν ρίξετε μια ματιά σε σχετικές έρευνες (και έχω αρκετές στη διάθεση κάθε ενδιαφερόμενου), θα διαπιστώσετε το χάσμα -σε αναγνωσιμότητα- που χωρίζει τις περιφερειακές από τις Αθηναϊκές εφημερίδες. Θα διαπιστώσετε ποιες εφημερίδες αγοράζει το απαιτητικό αναγνωστικό κοινό της Ελληνικής περιφέρειας για την ύλη και την αντικειμενική τους ενημέρωση και ποιες για το τελευταίο cd του Χατζηγιάννη και την τριλογία γουέστερν – σπαγγέτι!
Ωστόσο, οι καρεκλοκένταυροι της εξουσίας –εσχάτως και της αξιωματικής αντιπολίτευσης- δεν χαμπαριάζουν από έρευνες και συναισθήματα (ποιος τα έχασε;). Γι αυτό και συμφώνησαν (!;) στο σχέδιο εξόντωσης του Περιφερειακού Τύπου ψηφίζοντας το περίφημο άρθρο 48 του Μεσοπρόθεσμου (ΦΕΚ 152 Α’ Νόμος 3986/01-07-2011), που ουσιαστικά είναι μια μαχαιριά στην καρδιά των εντύπων της Ελληνικών Επαρχίας. Κι έτσι οι «δύο συνένοχοι» της νεοελληνικής κατρακύλας έβαλαν το κερασάκι στην τούρτα που με αξιοζήλευτη συνεργασία μαγείρευαν τα 3-4 τελευταία χρόνια κατά των εντύπων της Ελληνικής Περιφέρειας.
Και μην διερωτηθεί κανείς γιατί βάζω στο ίδιο καζάνι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, γιατί τότε μάλλον δεν παρακολουθεί ενδελεχώς την πολιτική κατάσταση. Σας ενημερώνω, λοιπόν, αγαπητοί μου φίλοι, πως το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης που –μάλλον «γενικά και αόριστα»- είναι κατά του Μεσοπρόθεσμου, ψήφισε αρκετά από τα άρθρα του! Ένα από αυτά είναι και το άρθρο 48 όπου ΠΑΣΟΚ και ΝΔ συνυπόγραψαν την καταδίκη σε θάνατο και χωρίς αναστολή του Περιφερειακού Τύπου.
Και καλά το ΠΑΣΟΚ μάλλον «δεν θα το ξανά ‘βρουμε στους μπαξέδες», όμως αυτή η Νέα Δημοκρατία τι έπαθε; Παράκρουση; Ή μήπως είδε τη δημοσκοπική της σκιά και τρόμαξε;
Για να γίνω όμως πιο σαφής, θα πρέπει να διευκρινήσω ότι -μεταξύ άλλων- το άρθρο 48, που –επαναλαμβάνω- συνυπέγραψαν πράσινοι και γαλάζιοι, προβλέπει την κατάργηση του ειδικού τιμολογίου των ΕΛΤΑ που ίσχυε εδώ και πολλές δεκαετίες για τα περιφερειακά έντυπα. Κι αυτό θα γίνει με την καλά δοκιμασμένη μέθοδο της σταγόνας: αργά και σταθερά. Το πρώτο χτύπημα έρχεται –πιθανότατα και μέσα στον Αύγουστο- με το ψαλίδισμα των φύλλων που θα δικαιούται να διακινεί κάθε εφημερίδα (πληροφορίες μιλούν για 400 φύλλα) και στη συνέχεια πλήρη κατάργηση του ειδικού τιμολογίου των ΕΛΤΑ(από 31-12-2011). Τουτέστιν, σου κόβουν τον ομφάλιο λώρο με τους συνδρομητές σου, καθώς δεν υπάρχει άλλος τρόπος να διακινείς το έντυπό σου, ιδιαίτερα προς το λεκανοπέδιο της Αττικής και την υπόλοιπη Ελλάδα, αλλά και τα μικρά και απομονωμένα χωριά που δεν μπορεί να γίνει διανομή από υπάλληλο της εφημερίδας.
Σε όλα αυτά προσθέστε και την άρνηση της Κυβέρνησης («γιατί έτσι γουστάρει!»), να πληρώσει Τιμολόγια κρατικών καταχωρήσεων για τα οποία έχουμε καταβάλει τον Φ.Π.Α. και έχουμε φορολογηθεί εδώ και 2-3 χρόνια. Προσθέστε και το μπάχαλο που επικρατεί σε Ο.Τ.Α. και Υπηρεσίες, απόρροια του μαγικής έμπνευσης «Καλλικράτη», με αποτέλεσμα να μην εξοφλούνται Τιμολόγια για τα οποία –επίσης- έχουμε καταβάλει Φ.Π.Α. και έχουμε φορολογηθεί. Προσθέστε και την αύξηση του Φ.Π.Α. από 6,5% σε 10% που μαγειρεύουν για τον Σεπτέμβριο. Και τόσα άλλα που καθημερινά μαγειρεύουν και μας σερβίρουν χωρίς αιδώ, αποδεικνύοντας με τον πιο απεχθή τρόπο ότι επιδιώκουν πάση δυνάμει να πλήξουν καίρια την λειτουργία και την ελεύθερη έκφραση του Περιφερειακού Τύπου. Τους ενοχλεί τόσο η δύναμη και η αμεσότητα που έχουν οι περιφερειακές εφημερίδες στις τοπικές κοινωνίες, που επιδιώκουν ανερυθρίαστα και ανενδοίαστα να τον φιμώσουν μια και καλή.
Όμως δεν θα τους περάσει… Εμείς θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε γιατί μας θέλει ο κόσμος. Δεν θα κάνουμε πίσω, παρά μόνο αν οι αναγνώστες μας γυρίσουν την πλάτη. Δεν είμαστε σαν κι αυτούς που «μπαστακώθηκαν» στις καρέκλες τους και η αγωνία τους να τις κρατήσουν μόνο θλίψη –ενίοτε και γέλωτα- προκαλεί. Εκεί είναι η διαφορά μας, αγαπητοί κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι: εμείς όταν διαπιστώσουμε ότι δεν μας θέλει ο κόσμος απλά το κλείνουμε το μαγαζί και αναζητούμε άλλη εργασία στη γη της επαγγελίας που έχετε δημιουργήσει. Εσείς, στερούμενοι ευθιξίας, αυτοκριτικής και κοινωνικής ευαισθησίας (λέμε και κανένα αστείο που και που), αναζητάτε τρόπους για να διατηρήσετε την όποια καρέκλα και τα πλουσιοπάροχα προνόμια που ψηφίσατε για τον εαυτό σας!
Εμείς όμως δεν έχουμε δικαίωμα να σιγήσουμε και να λιγοψυχήσουμε στις προκλήσεις σας…
Όπως αναφέρει και η σχετική ανακοίνωση της Ένωσης Ιδιοκτητών Επαρχιακού Τύπου –στο Δ.Σ. της οποίας έχω την τιμή να κατέχω τη θέση του Α’ Αντιπροέδρου- «σαν πρώτη ένδειξη διαμαρτυρίας και κάθετης αντίθεσης με όλα αυτά που συμβαίνουν, λάβαμε την απόφαση της αναστολής της φιλοξενίας των δελτίων τύπου και λοιπών ανακοινώσεων των βουλευτών των δύο μεγάλων κομμάτων, οι οποίοι ψηφίζουν (είναι αλήθεια πολλές φορές χωρίς να γνωρίζουν!) τις τυποκτόνες διατάξεις των εκάστοτε νομοθετημάτων και αυτό διότι αποτελεί οξύμωρο πολιτικό σχήμα και δεν συνάδει με την εντιμότητα, το γεγονός ότι οι κοινοβουλευτικοί μας εκπρόσωποι από τη μια ζητούν την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη προβολή τους μέσα από τα έντυπα μας και από την άλλη ψηφίζουν την εξόντωση τους».
Με βάση την παραπάνω ανακοίνωση, η εφημερίδα μας δεν θα δημοσιεύει από σήμερα τα Δελτία Τύπου των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ Νομού Χανίων: Σήφη Βαλυράκη, Ευτύχη Δαμιανάκη και Ευαγγελίας Κουρουπάκη, όπως και αυτά των Νομαρχιακών Επιτροπών Χανίων του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας.
Σήφη, Ευτύχη και Ευαγγελία, σας ευχαριστούμε για τις υπογραφές που βάλατε για την καταδίκη του Περιφερειακού Τύπου. Σας ευχαριστούμε και ανταποδίδουμε με θέρμη!!!
*Ιδιοκτήτης – Εκδότης – Διευθυντής της εφημερίδας «Νέοι Ορίζοντες» (Κίσαμος Χανίων Κρήτης).
*Α’ Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ιδιοκτητών Επαρχιακού Τύπου (Ε.Ι.Ε.Τ.).
